W przypadku większości polskich ujęć, uzyskiwana z nich woda charakteryzuje się wysoką zawartością rozpuszczonych w niej związków magnezu i wapnia. Są one odpowiedzialne za jej twardość, która wywołuje wiele niepożądanych zjawisk podczas codziennego użytkowania.

Jony magnezu i wapnia występują pod postacią węglanową lub niewęglanową. Woda posiadająca wysokie ich stężenie nie nadaje się do picia oraz zasilania komunalnych wodociągów. Nie powinna być również stosowana w gospodarce wodnej na potrzeby energetyki, na przykład w kotłach parowych czy wymiennikach ciepła.

Szokujące skutki użytkowania twardości wody

Obecność w wodzie jonów wapnia i magnezu powoduje znaczne obniżenie efektywności oraz funkcjonalności urządzeń cieplnych, a także może prowadzić do wczesnego zużycia elementów grzewczych. Sposobem na powstrzymanie tych zjawisk jest zmiękczanie wody. Może ono uchronić przed nieestetycznym wyglądem umywalki, wanny, baterie oraz inne urządzenia sanitarne. Dobry zmiękczacz wody znacząco ogranicza zużycie energii, ponieważ gdy osad znacząco je zwiększa i niszczy urządzania wykorzystywane w gospodarstwie domowym.

Jakiego urządzenia użyć do zmiękczania wody?

Zmiękczacze wody usuwają z niej jony wapnia i magnezu, najczęściej za pośrednictwem wymiany jonowej odbywającej się na jonowymiennych żywicach. Jonity są substancjami stałymi, które nie rozpuszczają się w wodzie i charakteryzują się wysoką odpornością na działanie chemicznych związków. Posiadają zdolność wymian jonów własnych na jony obecne w roztworze. W procesie tym uzdatniona woda przepuszczana jest przez złoże, gdzie następuje wymiana znajdujących się w wodzie jonów wapnia i magnezu na jony sodu. Wymiana jonów ma stechiometryczny przebieg oraz odwracalny charakter. Zmiękczacze wody działające w ten sposób stopniowo zużywają się, dlatego jon usunięty z żywicy musi zostać do niej wprowadzony ponownie w procesie regeneracji.